Rozdział 3. Fred.

Obudziłam się na miękkiej kanapie w salonie. Najwidoczniej w ich domu, który raczej nie był domem, ale willą...
Poczułam się dziwnie, nie przywykłam do takich warunków życia.
Wstałam i podeszłam do dużego okna. Uu, deszcz. Kocham deszcz. Wyszłam na taras.
W ogrodzie krzątał się starszy pan, który najwyraźniej był ogrodnikiem. ( tak, wywnioskowałam po stroju. )
Nie był specjalnie zdziwiony, gdy mnie zobaczył.
- Z kim przyszłaś? - spytał niewzruszony.
- Ale że co...? W jakim sensie? - odpowiedziałam pytaniem niecałkiem ogarnięta.
- No...Jesteś kolejną dziewczyną na jedną noc, tak? Więc z kim przyszłaś?
Niall cię zaprosił, Zayn czy Harry?
- Wszyscy, ale...
- To masz niezłe wzięcie. - zaśmiał się przerywając mi.
- Ale ja nie jestem ''dziewczyną na jedną noc''....Chce pan powiedzieć, że towarzystwo się trochę rozhasało i teraz
zabierają dziewczyny na jedną noc? - spytałam z przekonaniem.
- Nie czaję. - odpowiedział staruszek ignorując moje pytanie i starając się mówić slangiem młodzieży (aczkolwiek mu to nie wychodziło).
- Jestem teraz coś w rodzaju bezdomnej osoby, chłopaki chcieli mnie przetrzymać jakiś czas...
- Serio? Nieźle. Będę miał z kim pogadać. Fred jestem. - powiedział wycierając brudne ręce w spodnie.
Przestało padać. Cholera.
- Diana.
- No, musisz wiedzieć, że oni często są poza domem, jak to gwiazdy. A ja do towarzystwa mam tylko
Kevina i różowego flaminga, o, tego tam w kącie. - powiedział ściszonym głosem i wydął wargi w kształt podkówki.
- Kto to Kevin? - spytałam drapiąc się w głowę.
- Och, nikt, nikt. - zaśmiał się tak, aż jego brzuch zaczął skakać.
Był siwy i nieco dryblasty.
Miał chyba z 60 lat. Przebojowy dziadziuś.
Usiadłam przy stoliczku na tarasie.
- A teraz gdzie oni są?
- Widziałem jak odjechali. Najprawdopodobniej gdzieś na miasto, niebawem będą. - powiedział i zanucił "I'm sexy and I know it". Dzięki Bogu, że nie zatańczył tak samo jak ten
gość w teledysku.
Nastała cisza.
- Pracuję tu codziennie od 9 rano. Chłopakom zależy na dobrym stanie roślinek. Zwłaszcza Harry'emu. - stwierdził.
- Co? Jakoś sobie tego nie wyobrażam...- rzuciłam. - To oznaczałoby, że jest kimś w rodzaju wrażliwca...A moim zdaniem nie jest.
Wzruszył ramionami i zabrał się za dalszą pracę.
- To ja pójdę. - pożegnałam się machając i weszłam do domu.
Ku mojemu zdziwieniu, przy lodówce stał Harry.
Ciekawe, czy słyszał naszą rozmowę.
- Hej. - odezwałam się nie czekając na odpowiedź, której na pewno bym nie dostała.
- Hej. - odparł.
Spojrzałam na niego podejrzanie. Na jego twarzy malował się stres. Wyglądał, jakby
bił się z myślami. Trzymał coś w rękach i miętosił.
- Gumy chcesz...? - wykrztusił.
- A to taka w listkach? - spyytałam niepewnie. Kto wie, może chciał mnie otruć. Tracisz rozum, wariatko.
- Nie kurwa, w gałęziach! - rzucił z poirytowaniem i poszedł.
Przez ułamek sekundy (gdy powiedział przełomowe 'cześć') pomyślałam, że jednak nie jest tak źle jak myślałam.
Machnęłam na to ręką. Czemu w ogóle mnie to obchodziło. Co za kłamstwo.. Teraz moim problemem było odnalezienie łazienki.
No więc, zaczynamy misję.
Może na górze...Otworzyłam pierwsze lepsze drzwi. Pudło. Następne - pudło.
Ale zatrzymałam się w nim. Ślicznie pachniało sosną, pokój był schludny i czysty.
Ciekawem, do kogo należał. Zaciekawiona podeszłam do stojaka z płytami. Nieźle.
Presley, Jackson, Coldplay.
Dam sobie palca uciąć, że to pokój Zayn'a.
Plus jeszcze te gazety Playboya leżące na wierzchu. To na pewno on, wygląda
na badboy'a. A jaki facet ma na wierzchu takie gazety, ja się pytam!
Wprawdzie nie powinnam tam węszyć, zwłaszcza że Harry jest w domu i mógłby mnie nakryć.
Ciekawość wygrała z rozsądkiem xD
Przez następne 5 mnut wdychałam ten cudny zapach. Odwróciłam się i ujrzałam w drzwiach....tak. Jego.
Ups.
- Podobało się zwiedzanie? - powiedział zły Harry wypraszając mnie z pokoju energicznym ruchem.
- Ja, klar. - stwierdziłam po języku niemieckim. - Sama trafę do wyjścia.
Wyszłam, a Harry zamknął drzwi z hukiem.

*z punktu widzenia Harry'ego*
Próbowałem jakoś ukryć tą niechęć do niej. Żeby nie było.
Normalny człowiek to by wziął od razu głupią gumę! Poza tym, jakim prawem włazi do mojego pokoju i na dodatek
zachowuje się jak u siebie w domu? Zresztą, nieważne...Kłamca.
Zadzwonię do Shauny.

*perspektywa Diany*

Skąd miałam wiedzieć, ze to jego pokój? Ale z ciebie idiotka. Trzeba było tam nie wchodzić.
Po cichu zeszłam po schodach.
Nagle do domu wparowała reszta chłopców.
- Daddy's at home! - wrzasnął Louis.
Zbiegłam ze schodów i powitałam ich wymuszony uśmiechem.
Mieli pełne torby zakupów ze sklepu Tesco.
- I my to wszytko mamy zjeść? - spytałam z mega zdziwieniem.
- Jak nie chcesz, to ja mogę za ciebie. - stwierdził Niall głaszcząc się po brzuchu.
Zaśmiałam się.
Chyba pierwszy raz od dłuższego czasu.
- Poznałaś Freda? - zagadał Liam.
- Taaak. - powiedziałam przeciągając się.
- Polubił cię, zdążył nam się pochwalić przed domem. - rzucił Niall.
Wszyscy nagle rzucili się na mnie i zaczęli tulić.
- Co, stęskniłaś się? Powiedz że tak! Wiemy, że tak! Powiedz cokolwiek! - błagał ze śmiechem Lou.
- Gdzie. Jest. Toaleta. - zapytałam dusząc się od uścisku.

*
Jejejej, podoba się?
Pisałam to będąc chora, wieć jeśli będą błędy to ajm sori ;3 (taak, pisałam ostatkami sił :C )
Komentować, jak się podoba, bo mam w zanadrzu następny rozdział ^_^
No więc życzę sobie 15 komentarzy. Także wiecie, co robić :>